Reaktywacja pokemona!

21 marca to pierwszy dzień wiosny 🌷i co za tym idzie-moje wybawienie.Musicie wiedzieć,że Figeusz nie przepada za zimą,śniegiem,deszczem,pluchą oraz wszelkimi anomaliami pogodowymi.Ogólnie okres przed i po świąteczny spędziłyśmy praktycznie w domku,grzejąc dupeczki i zapadając się w łóżko,zajadając co popadnie.Mojemu pochłaniaczowi żywności nie
chciało się wychodzić z domu,wieczorne spacery trwały maksymalnie 3-4 minuty,szybka sikupa i do domciu.Było jej zimno,łapki zamarzały po minucie stania na chodniku,trzęsła się jak galareta i mogłabym policzyć na palcach jednej ręki,ile razy byłyśmy na porządnym spacerze w okresie zimowym.Pamiętam,że kiedy wreszcie zrobiło się ciepło i zapuściłyśmy się jakąś godzinkę od domu,to nagle buch!Śnieżyca jakich mało,nic nie widziałyśmy,ręce zmarzły mi tak,że po powrocie do domu nie czułam ich przez godzinę!Nie potrafiłam zdjąć Fidze szelek,smyczy ani obroży,już nie mówiąc o otworzeniu zamka w drzwiach.A najbardziej było mi żal mojego pampuszka.Nie pomyślałam o tym,by wziąć na spacerro ubranko awaryjne lub cokolwiek,co pomogłoby zminimalizować ten szok,który przeżyła biedna kulka.Powiem szczerze,pomimo,że wyjdę na totalnego mięczaka...że miałam ochotę się rozpłakać,ponieważ myślałam,że wracamy do tego domu całą wieczność.Później stwierdziłyśmy wraz z moją towarzyszką spacerów,że będziemy lepiej sprawdzać zapowiedzi pogodowe.

Po tym jakże szalonym przeżyciu i przebytej traumie,praktycznie w ogóle nie wychodziłyśmy na dłuższe trasy.Widziałam,że pies jest smętny,idzie z tyłu niczym męczennik.Dopadła ją zimowa deprecha,jej melancholijność mnie dobijała,.Nowe zabawki nie pomagały,brak zapału do ćwiczeń i pracy,przygnębienie i osowiałość na dworze,jak i w domu.Każdy spacer był dla niej karą,potępieniem.Zawsze szła z tyłu,niechętna do swawoli z innymi psami.Obroże ubierała,jakby zaraz miała pójść na skazanie i usłyszeć najgorsze słowa na świecie "nie dostaniesz już kiełbasy!".

 

Tutaj foszek❤❤❤

Na szczęście później za sprawą matki natury wszystko wróciło do normy.Moja mała Fennekin(ten pokemon troszku mi ją przypomina😂) nagle wyszła z tego jajca i się całkowicie reaktywowała.Biega za zabawkami,piłkami,szarpie łowiecke,bawi się z innymi psami,naparza flipy i vaulty(nad,którymi musimy jeszcze bardzo,bardzo popracować).Jej zabawki są maltretowane do granic możliwości.Na razie nie sztuczkujemy,tylko bomblujemy.I wiecie co?Dobrze mi jest z tym.Myślę,że z trikami jeszcze trochę poczekamy,a teraz postanowiłam,że skupimy się na tych wszystkich niedociągnięciach m.in. zaczniemy ćwiczyć w rozproszeniach,samokontrole(niby taki "szczur",ale jak chapnie tymi zębiskami w palca,w poszukiwaniu alfy lub kiełbaski,to może zaboleć),nie zjadanie i omijanie wszelkich odpadów,śmieci i innych nieprzyjemnych substancji,koniec z perfumowaniem się.Nasze przywołanie też troszku udoskonalimy.
Muszę przyznać,iż nie spodziewałam się takiego obrotu spraw.Ostatnio mój pseudo terrier zaczął nawet tropić,kopać nory i wyglądać niesamowicie brudno,po niesamowicie porządnej kąpieli.
Myślę,że tą energię młoda zawdzięcza jeszcze nowej karmie,której też za niedługo będzie recenzja 😊. Mam także szaloną nadzieję,że pieseł przytyje,ponieważ przerażają mnie te żebra,których może nie widać pod tymi wszystkimi kudłami,ale uwierzcie,że takiego szczypiorka boję się czasem pociągnąć na smyczy.

Za niedługo Wielkanoc,tak więc szykuje się wiosenny haul zakupowy,będą nowe recenzje i udane spacerki w superanckim gronie💜

Trzymajcie kciuki!👌